Het Keltische Fort van Cheslé

Dit Keltische fort diende als een veilige haven voor de omringende volkeren in de 7e, 6e en 5e eeuw voor Christus. De site staat op de Patrimoine Majeur de Wallonie onder de naam “Site archéologique du Cheslé” tussen Maboge en Nisramont.

Volgens de plaatselijke folklore was deze opmerkelijke en moeilijk bereikbare plek de verblijfplaats van alle elfen. Onbetwistbare sporen van bewoning onthullen de aanwezigheid hier van een weinig bekende stam. Cheslé, dat in 1777 op de kaart van Ferraris werd opgenomen en in 1867 door Sulbout werd erkend, is sinds 1905 het onderwerp geweest van talrijke opgravingscampagnes. De vindplaats heeft een grote verscheidenheid aan archeologisch materiaal opgeleverd, waarvan een deel koolstof-14 gedateerd is rond 519 voor Christus (Eerste IJzertijd, of Hallstatt).

Serieuze archeologische opgravingen begonnen in 1960. Cheslé, afgeleid van châtelet of kasteel, is een Keltische vesting (waarschijnlijk de grootste in België – 13 hectare) die werd bezet tussen de 8e en 6e eeuw voor Christus. Het is een soort oppidum.

De dubbele vestingmuur, die zich over meer dan 1750 meter uitstrekt, werd opmerkelijk verbeterd tijdens de Keltische bezetting. Een reconstructie van dit bouwwerk werd in 1980 uitgevoerd door de Société Nationale des Fouilles. Dit geeft een idee van de vindingrijkheid van dit volk en toont de afschrikwekkende werking van het fort tegen eventuele indringers.

Opgravingen door de Université Libre de Bruxelles bestudeerden de structuur van de barrièremuur die werd opgetrokken op de vernauwing van de lus, het meest gevoelige deel van de fortificatie, die een muur van ongeveer 6 meter hoog vormde tegen elke aanval vanaf het hoge plateau.

De historische en pittoreske plek is een wandeling van een halve dag meer dan waard.

Tarieven kunnen variëren.

Gratis.

Dienstregelingen kunnen variëren.

Altijd toegankelijk.