Saint-Remy kerk en gotische doopvont (14e eeuw)

De neoromaanse kerk Saint-Rémy is de derde die op deze plek werd gebouwd.

De eerste werd in de 12e eeuw gebouwd en in 1652 verwoest door Franse troepen. De toren werd in 1671 dichtgemetseld.

In 1750 werd de kerk herbouwd.

In 1852 viel een deel van het pleisterwerk van het gewelf op de gelovigen.

In 1901 werd erkend dat het volledig vervallen was en in 1908 werd het herbouwd in schist en kalksteen naar een ontwerp van architect Cupper.

Van de voormalige kerk, een voormalige dependance van de abdij Saint-Hubert en zetel van een belangrijke regionale parochie, is alleen nog de vierkante toren (achthoekige leistenen spits) over met vier niveaus van leistenen zandsteen en kwarts, waarvan de kern dateert uit de Romaanse periode (gedateerd 1671 op een steen boven de deurboog).

Binnen verdienen een aantal details de aandacht: gotische doopvont in kalksteen (14e eeuw); talrijke beelden en beeldjes, waaronder een opmerkelijke Sedes Sapientiae van de Meester van Waha (polychroom hout, 16e eeuw); glas-in-loodramen en kruiswegstaties van de Naamse kunstenaar Louis Marie Londot; beelden van Saint-Antoine de Padoue (ca. 1700) en een Madonna met kind (begin 19e eeuw); de grafsteen van Seigneur Jean de Herlenval (1707) en het altaar met relikwieën van de martelaren Clément en Vital. 1700) en van een Madonna gekleed met kind (begin 19e eeuw); grafplaat van Seigneur Jean de Herlenval (1704) en het altaar met de relieken van de heiligen Martelaren Clément en Vital.

Prijzen kunnen variëren.

Gratis.

Dienstregelingen kunnen variëren.

Altijd toegankelijk.